BKP: Antymisja Bergoglia w Kanadzie

Możesz obejrzeć to wideo tutaj: https://ferenc-alpapa.wistia.com/medias/d4o2wj5rsm   
https://rumble.com/v1fn4yx-antymisja.html   
https://cos.tv/videos/play/38198106187666432   
https://www.bitchute.com/video/AYOtcPP4noj0/   
https://gloria.tv/post/czsGPnjyV9SM1jFrb3mZUKiwh   

Pobierz wideo: 397,2 MB, 1280×720 / 120,1 MB, 768×432

Pogaństwo nie czci prawdziwego Boga, ale demony i diabła. Boże Słowo mówi: „Co ofiarują poganie, nie ofiarują Bogu, lecz demonom” (1 Kor 10:20). Pogaństwo wiąże się z odrzuceniem Boga Stwórcy oraz odrzuceniem Bożych praw i przykazań.

Pogańskie kulty, czczące duchowe siły zła, ubóstwiają zwierzęta. np. w hinduizmie krowa jest święta.

Inwazja neopogaństwa rozpoczęła się w czasach II Watykańskiego Soboru. Na chrześcijańskich terenach  zaczęto popularyzować jogę jako pozornie niewinną formę gimnastyki. Ale w rzeczywistości jest joga częścią pogańskiego hinduizmu. Hinduizm wyznaje herezję reinkarnacji, co jest sprzeczne z podstawowymi prawdami chrześcijaństwa. Konkretnie:

1) Reinkarnacja zaprzecza Bogu Stwórcy, od którego wszystko ma swoje istnienie.

2) Reinkarnacja zaprzecza również Bogu Zbawicielowi i przebaczeniu grzechów, które jest w Jezusie Chrystusie. Zamiast tego promuje fałszywe praktyki samozbawienia.

3) Reinkarnacja zaprzecza rzeczywistości wiecznego nieba i piekła. W ten sposób otwiera człowieku drzwi do egoistycznej niemoralności, a de facto do samozniszczenia.

4) Reinkarnacja zaprzecza istnieniu nieśmiertelnej duszy w człowieku.

II Watykański Sobór nie ostrzegł przed szerzeniem się ateistycznego modernizmu czy przed bałwochwalczym pogaństwem. Ateistyczny modernizm ze swoją historyczno-krytyczną metodą stworzył próżnię dla akceptacji fałszywej pogańskiej duchowości.Do pogaństwa należy- hinduizm, buddyzm, animizm amazonii oraz inne pogańskie kulty, czczące demony. Sobór zaprogramował ścieżkę odstępstwa do pogaństwa w deklaracji Nostra aetate. Ustanowił tak zwany szacunek dla pogańskich kultów a tym de facto zablokował lub usunął prawdziwą misję. Sobór zamiast tego otworzył drzwi antymisji pogaństwa na chrześcijańskie ziemie. To nie jest niewinna rzecz, to duchowa zbrodnia!

Soborowi i posoborowi papieże propagowali ducha pogaństwa, związanego z kultem demonów, zarówno poprzez swoje milczenie, jak i działania i gesty. Jan XXIII, Paweł VI i Jan Paweł II mieli niezwykłą odpowiedzialność. Należy wiedzieć, że ich obowiązkiem było rozróżnienie herezji Soboru i Sobor jako heretycki odrzucić. Oni zrobili odwrotnie. To zbrodnia przeciwko Bogu i Mistycznemu Ciału Chrystusa – Kościołowi. Jeśli odmówili uczynienia prawdziwej skruchy nawet w godzinie śmierci, to teraz są w piekle! Taka jest nauka Kościoła o tych, którzy odmawiają skruchy nawet w godzinie śmierci i umierają w herezji lub ciężkim grzechu. Jest kpiną z Chrystusowej Ewangelii kanonizowanie tych apostatów, jak to uczynił arcyheretyk Bergoglio. W piekle ale jest i będzie wielu biskupów i księży, którzy się z herezjami Soboru zjednoczyli i odmówili lub odmówią zbawczej skruchy nawet w godzinie śmierci.

W posoborowym okresie nie był wydany ani jednen papieski dokumentu, który miałby zapobiec rozprzestrzenianiu się pogaństwa w chrześcijaństwie! Ale wręcz przeciwnie, we wszystkich teologicznych szkołach bez końca mantrowano: „Secundum Vaticanum… Nostra aetate…”. Współcześni biskupi i księża, którzy przeszli posoborową formacją, powinni sobie pokornie przyznać, że zostali tym duchem herezji zatruci. Muszą dlatego prawdziwie pokutować i oddzielić się od tej heretyckiej nauki i heretyckiego ducha, jeśli chcą być zbawieni. Kto ma ducha posoborowej teologii, nie jest w stanie odróżnić ducha pogaństwa od Ducha Chrystusa. Taka osoba nie jest w stanie odróżnić nawet prawd, prowadzących do zbawienia, od kłamstw, prowadzących do potępienia.

Proces heretyckiej poganizacji II Watykańskiego Soboru został przyspieszony przez Jana Pawła II roku 1986 w Asyżu. Zwołał pogańskich przywódców i w jedności z nimi się modlił. Jednocześnie wiedząc, że poganie modlą się do demonów i diabła, a nie do Boga. W ten sposób wywołał wielki skandal i zgubny precedens. Stworzył fałszywą opinię publiczną, że pogańskie kulty, czczące demony, są wraz z chrześcijaństwem równorzędnymi ścieżkami do zbawienia. Ale tylko Jezus, Boży Syn, umarł za nasze grzechy na krzyżu. Dlatego jest i zawsze będzie prawdą: „W nikim innym nie ma zbawienia” (Dz 4:12). Niestety, tego już nie wolno z ambony lub wśród aktywnych świeckich głośno powiedzieć ponieważ, jak mówią, to obrażałoby tak zwane inne religie. A to byłoby sprzeczne z duchem II Watykańskiego Soboru. Ta heretycka opinia publiczna, że pogaństwo jest  równowartościową drogą do zbawienia, jest w większości chrześcijan już głęboko zakorzeniona. Teraz Bergoglio oficjalnie to legalizuje. W Kanadzie wykonuje antymisją, już i promując pogańskie rytuały, wzywające demony, takie jak puryfikacja dymem czy taniec do tak zwanej Matki Ziemi. Deifikacja ziemi, czyli stworzenia, jest bałwochwalstwem, a ponadto za tą koncepcją ochrzczeni poganie czczą konkretnego demona. W tym rytuale z bębnami i okrzykami na cześć tego demona jest Bergoglio obecny i jest jednocześnie współuczestnikiem w przywoływaniu demonów. To jest kolejny gest jego apostazji. Najgorsze jest to, że tym ustanawia zgubny precedens dla całego chrześcijaństwa. Zaczął przeszczepiać demoniczne praktyki do chrześcijańskich ceremonii.

II Watykański Sobór wytyczył drogę antymisji, a Franciszek ją teraz wszędzie wciela. Kanada, Amazonia, intronizacja demona Pachamamy w Watykanie – to jest Bergogliowa droga, którą wciąga niedoinformowanych katolików w masową apostazję i przejścia do antykościoła New Age. On nie czci już prawdziwego Boga, lecz demony. To jest ukrytym celem Bergogliowego procesu synodalnego.

Poganie do zbawienia potrzebują prawdziwej ewangelizacji. Muszą dowiedzieć się, że istotą chrześcijaństwa jest: 1) wiara w Boga Stwórcę i 2) wiara w jedynego Zbawiciela, którym jest Jednorodzony Boży Syn, Jezus Chrystus.

Kościół ma obowiązek wypowiedzieć jasne słowo przeciwko okultyzmowi, starożytnym i współczesnym pogańskim praktykom oraz ich urzeczywistnianiu we współczesnej pseudokulturze. Promowanie tych pogańskich praktyk jest promowaniem fałszywych ścieżek i jest przestępstwem, jeśli promuje je jakiś biskup lub kapłan. Obowiązkiem prawdziwego pasterza jest ostrzeganie przed tymi ścieżkami swojego stada. Nie ma żadnej wspólnoty między ścieżką zbawienia, daną nam przez Chrystusa, a pogańskimi ścieżkami jogi, czy pogaństwem Amazonii czy Kanady. Tutaj ma zastosowanie: „cóż ma wspólnego światło z ciemnością. Jakież jest wspóluczestnictwo Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym? Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami?” (2 Kor 6:15-16).

+ Eliasz

Patriarcha Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu

28.07.2022

Pobierz: BKP: Antymisja Bergoglia w Kanadzie (28.07.2022)